De 79-jarige Eduard Disch uit Maastricht, die een week geleden in hongerstaking ging op de stoep van de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) aan de Rijnstraat in Den Haag, wil zijn actie voorlopig voortzetten.

Disch begon zijn hongerstaking als protest tegen de dreigende uitzetting van een gezin met drie kinderen uit Oezbekistan. Inmiddels heeft de rechtbank bepaald dat de familie voorlopig in Nederland mag blijven in afwachting van een beslissing op hun bezwaar. Ze zijn daarom vrijgelaten uit het Detentiecentrum Zeist en zijn nu weer thuis.

"Er zijn nog zo’n andere 300 kinderen die elke dag in angst en onzekerheid leven", zegt Disch, als uitleg waarom hij doorgaat met zijn hongerstaking. "Deze kinderen wonen al langer dan vijf jaar in Nederland. Het zijn onze buren, onze klasgenoten, onze teamgenoten en onze vrienden. Ze horen bij ons. Maar hoe Nederlands deze kinderen zich in hun hoofd en hart ook voelen, ze hebben nog steeds geen verblijfsvergunning die hun recht geeft om hier te mogen blijven. Omdat ze in Nederland geworteld zijn en zich hier thuis voelen, zijn ze iedere dag opnieuw bang om te worden opgepakt door de politiebusjes en uitgezet naar een land dat ze niet of nauwelijks kennen. Dit is schadelijk voor kinderen en bedreigt hun ontwikkeling. Uitzetting van gewortelde kinderen is een ernstige schending van hun kinderrechten."

Voorlopig is de man dus nog elke dag te vinden op de stoep van de IND aan de Rijnstraat. "Ik ga door tot er een duurzame oplossing is voor deze kinderen. Ik blijf, ook al kan dat nog weken duren."

Een arts staat dagelijks met hem in contact. Eduard zegt zich "fitter dan ooit" te voelen. Er is veel belangstelling voor zijn actie. Mensen brengen hem koffie of thee, of zorgen dat zijn telefoon opgeladen wordt. Een groep Hagenaars is een appgroep gestart om samen de hongerstaking te ondersteunen. Samen maken zij een rooster zodat er elk dagdeel iemand bij de hongerstaker langs gaat.